تفاوت سرور اختصاصی و vps سرور مجازی؛ مزایا و معایب کامل + جدول
طراح و توسعه دهنده وب - 7 سال سابقه طراحی سایت و سئوی انواع سایت
امروزه انتخاب بین سرور اختصاصی و سرور مجازی (VPS) یکی از تصمیمات مهمی است که می‌تواند بر عملکرد، امنیت و هزینه‌های سایت یا اپلیکیشن شما تاثیر مستقیم بگذارد. هر دو گزینه مزایا و معایب خاص خود را دارند و بسته به نیازهای فنی، بودجه و نوع پروژه، یکی از آن‌ها می‌تواند انتخاب بهتری باشد. اگر یک وب‌سایت پربازدید دارید یا به دنبال حداکثر منابع اختصاصی هستید، احتمالا سرور اختصاصی مناسب شماست. اما اگر به دنبال راهکاری مقرون‌به‌صرفه با منابع اختصاصی و امکان ارتقاء سریع هستید، سرور مجازی گزینه‌ی هوشمندانه‌تری خواهد بود.
در این مقاله، با زبانی ساده و دقیق، تفاوت سرور مجازی و اختصاصی را از جنبه‌های مختلف بررسی می‌کنیم و در پایان نیز به شما خواهیم گفت که بسته به شرایط، سرور مجازی بهتر است یا اختصاصی و چه زمانی هرکدام از آن‌ها را انتخاب کنید.
پیش از انتخاب بین سرور مجازی و سرور اختصاصی، باید تفاوت ساختاری آن‌ها را بدانید. درک این تفاوت‌ها، مسیر انتخاب درست را برای شما هموار می‌کند؛ به‌ویژه اگر بین خرید سرور مجازی و خرید سرور اختصاصی مردد هستید.
سرور مجازی (VPS):
سرور مجازی VPS چیست؟ سرور مجازی با تقسیم یک سرور فیزیکی به چند بخش ایزوله ایجاد می‌شود. هر VPS منابعی مثل CPU، RAM و دیسک اختصاصی دارد، اما همچنان روی سخت‌افزار مشترک اجرا می‌شود. این گزینه برای کسانی مناسب است که کنترل و منابع بیشتری نسبت به هاست می‌خواهند، اما نمی‌خواهند هزینه بالای سرور اختصاصی را بپردازند.
سرور اختصاصی:
در این نوع میزبانی، کل سرور فیزیکی در اختیار یک کاربر است. همه منابع سخت‌افزاری فقط برای شماست و امکان نصب و مدیریت دلخواه سیستم‌عامل و نرم‌افزار را دارید. سرور اختصاصی حداکثر عملکرد، امنیت و پایداری را فراهم می‌کند.
در جدول زیر می‌توانید به‌صورت مختصر و مفید، مقایسه سرور مجازی و اختصاصی را مشاهده کنید. این جدول به شما کمک می‌کند تا با یک نگاه سریع، به تفاوت سرور مجازی و اختصاصی تصمیم بگیرید که با توجه به نیاز و شرایط کسب‌وکارتان، سرور مجازی بهتر است یا اختصاصی و شاهد بهترین نتیجه باشید.
فاکتور مقایسه | سرور مجازی (VPS) | سرور اختصاصی |
|---|---|---|
تعریف کلی | سرور فیزیکی تقسیم‌شده به بخش‌های مجازی و ایزوله | یک سرور فیزیکی کامل و مستقل |
منابع سخت‌افزاری | اختصاصی اما محدود به ظرفیت سرور فیزیکی مادر | کاملا اختصاصی و بدون اشتراک با دیگران |
هزینه | مقرون به‌صرفه‌تر | هزینه بالاتر به دلیل استفاده اختصاصی از کل سرور |
امنیت | بالا، اما همچنان روی یک سخت‌افزار مشترک | بسیار بالا به دلیل اختصاصی بودن سرور |
انعطاف‌پذیری | بالا (نصب نرم‌افزار دلخواه و ارتقاء آسان منابع) | بسیار بالا (کنترل کامل روی سخت‌افزار و نرم‌افزار) |
مقیاس‌پذیری | ارتقاء سریع و ساده از طریق پنل مدیریتی | نیازمند تغییرات سخت‌افزاری و زمان‌بر |
مدیریت و دانش فنی | نیاز به دانش فنی متوسط تا بالا | نیاز به دانش فنی بسیار بالا و تخصصی |
عملکرد و سرعت | بسیار خوب اما ممکن است تحت تاثیر سرور مادر قرار گیرد | عالی و بدون تاثیر از دیگران |
کنترل و دسترسی | کنترل کامل بر محیط مجازی | کنترل کامل و نامحدود بر کل سرور |
مسئولیت نگهداری | به عهده کاربر (در حالت مدیریت‌نشده) | به عهده کاربر (در حالت مدیریت‌نشده)، نیازمند تخصص |
تاثیرپذیری از دیگران | بسیار کم ولی ممکن است رخ دهد | صفر (کاملا ایزوله و مستقل) |
کاربردها | سایت‌ها و برنامه‌های متوسط تا پربازدید | سایت‌ها و اپلیکیشن‌های بزرگ، حساس و پربازدید |
هزینه یکی از مهم‌ترین معیارها در انتخاب بین سرور مجازی و اختصاصی است. اگر محدودیت بودجه دارید، این بخش می‌تواند تعیین‌کننده باشد.
سرور مجازی (VPS):
VPS گزینه‌ای مقرون‌به‌صرفه‌تر است چون روی یک سرور فیزیکی مشترک اجرا می‌شود. کاربران هزینه زیرساخت را با یکدیگر تقسیم می‌کنند، در نتیجه هزینه نهایی به‌شکل قابل‌توجهی کاهش می‌یابد. از همین رو، VPS برای استارتاپ‌ها، وب‌سایت‌های متوسط یا کسانی که به منابع کنترل‌شده نیاز دارند، مناسب‌تر است.
سرور اختصاصی:
در مقابل، سرور اختصاصی گران‌ترین نوع میزبانی است. چون تمام منابع سخت‌افزاری تنها برای یک کاربر در نظر گرفته شده و هزینه خرید یا اجاره کل سرور، نگهداری، برق، سرمایش و فضای دیتاسنتر فقط بر عهده همان کاربر است. این مدل بیشتر مناسب سازمان‌ها یا پروژه‌هایی است که به حداکثر قدرت و استقلال نیاز دارند.
در انتخاب نوع سرور، نحوه تخصیص منابع و میزان وابستگی به سایر کاربران از مهم‌ترین مواردی است که باید در نظر گرفته شود.
سرور مجازی (VPS):
در VPS، منابعی مانند CPU، RAM و فضای دیسک به صورت اختصاصی برای هر کاربر رزرو می‌شوند، اما همچنان تمامی VPSها روی یک سرور فیزیکی مشترک قرار دارند. به همین دلیل، عملکرد کلی می‌تواند در شرایط ترافیک بالا یا بار پردازشی شدید از سایر VPSها تاثیر بپذیرد. با این حال، نسبت به هاست اشتراکی بسیار پایدارتر و قابل‌کنترل‌تر است. این ساختار به کمک فناوری مجازی‌سازی (Virtualization) پیاده‌سازی می‌شود.
سرور اختصاصی:
در سرور اختصاصی، تمام منابع فیزیکی (شامل CPU، رم، دیسک و پهنای باند) به‌طور انحصاری در اختیار یک کاربر قرار دارد. این یعنی هیچ سرویس یا کاربر دیگری نمی‌تواند روی منابع شما تاثیر بگذارد. چنین ساختاری برای پروژه‌هایی که نیاز به عملکرد دائمی و کاملا پایدار دارند، بسیار ایده‌آل است.
امنیت یکی از حیاتی‌ترین عوامل در انتخاب نوع سرور است؛ به‌ویژه برای پروژه‌هایی که با داده‌های حساس، اطلاعات مشتریان یا تراکنش‌های مالی سر و کار دارند.
سرور مجازی (VPS):
VPS از لحاظ امنیتی بسیار امن‌تر از هاست اشتراکی است؛ زیرا منابع آن ایزوله شده‌اند و دسترسی کاربران دیگر به فضای سرور شما محدود شده است. با این حال، چون چند VPS روی یک سرور فیزیکی اجرا می‌شوند، همچنان یک سطح اشتراک سخت‌افزاری وجود دارد که در سناریوهای خاص ممکن است منجر به آسیب‌پذیری شود. در مقایسه با سرور اختصاصی، امنیت VPS در سطح متوسط قرار می‌گیرد.
سرور اختصاصی:
اگر بالاترین سطح امنیت برای شما اهمیت دارد، سرور اختصاصی بهترین انتخاب است. تمامی منابع سرور تنها در اختیار یک کاربر قرار دارد و هیچ‌گونه اشتراک‌گذاری با دیگران انجام نمی‌شود. همین ویژگی باعث می‌شود ریسک نفوذ، دسترسی ناخواسته یا آسیب‌پذیری ناشی از اشتراک منابع عملاً به صفر برسد. از این رو، سرور اختصاصی امن‌ترین گزینه میزبانی محسوب می‌شود.
خرید سرور مجازی ارزان قیمت
- آپتایم 99 درصد برای عملکرد مداوم
- پشتیبانی 24 ساعته در 7 روز هفته
- مناسب برای انواع کاربرده
یکی از مهم‌ترین تفاوت‌ها بین سرور مجازی و سرور اختصاصی، سطح دانشی است که برای مدیریت آن‌ها نیاز دارید. بسته به نوع سرویس، ممکن است به مهارت‌های مختلفی در حوزه مدیریت سیستم و شبکه نیاز باشد.
سرور مجازی (VPS):
مدیریت یک VPS معمولا نیاز به دانش فنی متوسط تا پیشرفته دارد، به‌ویژه اگر از نسخه‌های Unmanaged استفاده کنید. کاربر باید توانایی کار با سیستم‌عامل (معمولا لینوکس یا ویندوز سرور)، اجرای دستورات از طریق SSH یا Remote Desktop و نصب نرم‌افزارهای مورد نیاز را داشته باشد. البته برخی سرویس‌دهندگان، نسخه‌های Managed نیز ارائه می‌دهند که در این حالت، بسیاری از کارهای فنی به عهده تیم پشتیبانی خواهد بود.
سرور اختصاصی:
در سرور اختصاصی، کاربر کنترل کامل روی همه‌چیز دارد، اما همین کنترل بالا، به دانش فنی بالاتری هم نیاز دارد. مدیریت منابع سخت‌افزاری، پیکربندی‌های پیشرفته شبکه، امنیت، بکاپ‌گیری و نگهداری نرم‌افزارها تنها بخشی از وظایف مدیر سرور اختصاصی است. بنابراین بدون داشتن تجربه حرفه‌ای یا استخدام متخصص، مدیریت سرور اختصاصی می‌تواند چالش‌برانگیز باشد؛ مگر اینکه از خدمات Managed Server استفاده شود.
توانایی ارتقاء منابع و سفارشی‌سازی سرور بسته به نوع میزبانی می‌تواند بسیار متفاوت باشد. این ویژگی برای کسب‌وکارهایی که در حال رشد هستند یا نیازهای پویایی دارند، اهمیت بالایی دارد.
سرور مجازی (VPS):
در VPS ارتقاء منابع مانند CPU، RAM یا فضای ذخیره‌سازی بسیار ساده و سریع انجام می‌شود. معمولا فقط با ارتقاء پلن یا تخصیص منابع بیشتر از طریق پنل مدیریت سرور، تغییرات اعمال می‌شوند. همچنین اکثر سرویس‌های VPS امکان نصب سیستم‌عامل‌های مختلف و پیکربندی نرم‌افزاری دلخواه را به کاربر می‌دهند، اما محدودیت‌هایی در تغییرات سخت‌افزاری وجود دارد، چون همه VPSها روی یک سرور فیزیکی مشترک اجرا می‌شوند.
سرور اختصاصی:
سرور اختصاصی بالاترین سطح انعطاف را در زمینه نصب سیستم‌عامل‌های خاص، کانفیگ‌های سفارشی سخت‌افزار و نرم‌افزار ارائه می‌دهد. با این حال، ارتقاء منابع معمولا نیازمند تعویض یا افزودن فیزیکی قطعات است؛ این فرایند نه‌تنها زمان‌بر است، بلکه هزینه‌بر نیز خواهد بود. بنابراین مقیاس‌پذیری در سرور اختصاصی ممکن است نسبت به VPS با تاخیر و پیچیدگی بیشتری همراه باشد.
در انتخاب بین سرور مجازی (VPS) و سرور اختصاصی، یکی از معیارهای مهم، میزان عملکرد پایدار و سرعت پاسخ‌دهی سرور است. این معیارها به‌صورت مستقیم بر تجربه کاربر نهایی، لود شدن صفحات سایت، اجرای برنامه‌ها و حفظ پایداری خدمات شما تاثیر می‌گذارند.
سرور مجازی (VPS):
یک VPS معمولا عملکرد بسیار خوبی دارد، چون منابع مشخصی مثل CPU و RAM به هر سرور مجازی تخصیص داده می‌شود. اما چون همه VPSها روی یک سرور فیزیکی مشترک قرار دارند، در شرایط اوج مصرف منابع، ممکن است محدودیت‌هایی ایجاد شود. البته این مورد در سرورهای مجازی حرفه‌ای و با کیفیت کمتر مشاهده می‌شود. از نظر آپتایم، VPSها معمولا پایداری مناسبی دارند، ولی همچنان احتمال تاثیر پذیری از عملکرد سایر VPSها روی همان ماشین فیزیکی وجود دارد.
سرور اختصاصی:
در سرور اختصاصی، شما به‌تنهایی از کل منابع سخت‌افزاری استفاده می‌کنید. بنابراین نه تنها سرعت بسیار بالاتر است، بلکه عملکرد آن در طول زمان کاملا پایدار و بدون نوسان خواهد بود. همین موضوع باعث می‌شود سرور اختصاصی در زمینه عملکرد، سرعت و پایداری، بهترین گزینه برای وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌های حیاتی و پرترافیک باشد. همچنین، آپتایم این سرورها معمولا بسیار بالا و نزدیک به ۱۰۰٪ است.
کنترل و دسترسی کاربر یکی از مواردی است که در مقایسه سرور مجازی و اختصاصی به‌وضوح دیده می‌شود و باید به آن توجه ویژه‌ای داشته باشید؛ چون پاسخ به این سوال که «سرور مجازی بهتر است یا اختصاصی» به میزان دسترسی و اختیاراتی که نیاز دارید وابسته است.
سرور مجازی:
در سرور مجازی (VPS) دسترسی کاملی به محیط نرم‌افزاری دارید و می‌توانید سیستم‌عامل دلخواهتان را نصب و تنظیمات مختلف را اعمال کنید. هرچند یکی از مزایای سرور مجازی کنترل نرم‌افزاری کامل است، اما دسترسی به سخت‌افزار محدود است. مثلا تغییراتی در سخت‌افزار مانند نوع پردازنده یا ارتقاء فیزیکی قطعات در اختیار شما نیست و این مسئله یکی از جنبه‌های روشن تفاوت سرور اختصاصی با VPS است.
سرور اختصاصی:
در سرور اختصاصی شما کنترل کامل و بی‌قید و شرطی روی تمامی جنبه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری سرور دارید. یکی از بزرگ‌ترین مزایای سرور اختصاصی همین دسترسی به سخت‌افزار است. می‌توانید نوع حافظه، پردازنده، یا دیسک‌ها را به دلخواه تغییر دهید یا ارتقاء دهید. در نتیجه، وقتی که نیاز به تغییرات سخت‌افزاری مکرر دارید، دیگر تردیدی نیست که در بین سرور ابری و سرور مجازی یا سرور اختصاصی، انتخاب سرور اختصاصی منطقی‌تر خواهد بود.
اگر کنترل کاملی روی سرور بخواهید و بین گزینه‌هایی مثل «سرور داخلی بهتر است یا سرور خارجی؟» مردد باشید، VPS به شما کنترل بیشتری نسبت به هاست می‌دهد؛ اما سرور اختصاصی نهایتِ دسترسی را برایتان فراهم می‌کند.
یکی دیگر از نکات مهم در تفاوت سرور مجازی و اختصاصی، مسئله مسئولیت نگهداری سرور است که به‌صورت مستقیم روی تجربه کاربری و هزینه‌های مدیریتی تاثیر می‌گذارد.
سرور مجازی:
در حالت Unmanaged (مدیریت‌نشده)، مسئولیت کامل نگهداری، به‌روزرسانی‌ها، نصب نرم‌افزارها، پشتیبان‌گیری و رفع مشکلات نرم‌افزاری بر عهده خود کاربر است. اگر تجربه کافی نداشته باشید، این امر می‌تواند یکی از چالش‌های استفاده از VPS باشد؛ ولی معمولا نسبت به سرور اختصاصی به دانش و زمان کمتری نیاز دارد.
سرور اختصاصی:
در حالت Unmanaged سرور اختصاصی، تمام مسئولیت‌های نگهداری، پشتیبان‌گیری، به‌روزرسانی‌ها و رفع مشکلات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بر عهده کاربر است. به همین دلیل، مدیریت آن پیچیده‌تر بوده و نیاز به دانش فنی بالایی دارد. هرچند یکی از مزایای سرور اختصاصی، همین کنترل کامل است؛ اما باید به این نکته توجه داشته باشید که اگر مهارت فنی لازم را ندارید، احتمالا باید برای مدیریت سرور از متخصصان کمک بگیرید.
سرور اختصاصی داخل ایران
- کنترل و شخصی سازی کامل
- پشتیبانی 24 ساعته در 7 روز هفته
- قابلیت نصب سیستم عامل‌های مختلف
یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث تفاوت سرور اختصاصی با VPS می‌شود، تاثیرپذیری از عملکرد سایر کاربران است.
سرور مجازی:
با اینکه هر سرور مجازی منابع اختصاصی دارد و تا حد زیادی از سایر VPSها ایزوله است، ولی همچنان روی یک سخت‌افزار فیزیکی مشترک اجرا می‌شود. در موارد نادر، اگر یکی از VPSهای همسایه دچار مصرف بیش از حد منابع یا مشکلات جدی شود، این مسئله می‌تواند به صورت جزئی بر عملکرد سایر VPSها نیز تاثیر بگذارد. به همین دلیل است که در مقایسه‌هایی مانند سرور مجازی بهتر است یا اختصاصی، سرور مجازی ممکن است در این زمینه امتیاز کمتری بگیرد.
سرور اختصاصی:
در مقابل، سرور اختصاصی به هیچ عنوان تحت تاثیر فعالیت هیچ کاربر دیگری نیست. تمام منابع و امکانات سخت‌افزاری سرور به صورت کاملا اختصاصی در اختیار یک کاربر است و هیچ‌گونه تداخلی با دیگران نخواهد داشت. این یکی از مهم‌ترین مزایای سرور اختصاصی محسوب می‌شود.
انتخاب درست بین سرور مجازی و اختصاصی به نوع وب‌سایت، نیازهای فنی و منابع موردنیاز شما بستگی دارد.
سرور اختصاصی:
وب‌سایت‌ها و برنامه‌هایی که نیازمند بالاترین سطح عملکرد، امنیت و کنترل منابع هستند، به سرور اختصاصی نیاز دارند. برای مثال، وب‌سایت‌های تجارت الکترونیک بزرگ، بازی‌های آنلاین با کاربران متعدد، پلتفرم‌های ابری، برنامه‌های سازمانی حساس و پروژه‌هایی که به حداکثر امنیت و سفارشی‌سازی نیاز دارند، بهترین انتخاب، سرور اختصاصی است.
سرور مجازی:
وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌هایی با ترافیک متوسط تا بالا که فراتر از یک هاست اشتراکی هستند ولی نیازی به استفاده از تمام منابع یک سرور فیزیکی را ندارند، بهتر است سرور مجازی را انتخاب کنند. به عنوان نمونه، وب‌سایت‌های در حال رشد، فروشگاه‌های اینترنتی متوسط، سرویس‌های ایمیل اختصاصی، وب‌سایت‌های دارای چندین زیرمجموعه و وب‌اپلیکیشن‌ها بهترین بهره را از مزایای سرور مجازی خواهند برد.
سرور مجازی از لحاظ منابع، امنیت و کنترل بسیار بهتر از هاست اشتراکی بوده و برای پروژه‌هایی که نیاز به منابع بیشتر دارند، مناسب‌تر است.
- اگر وب‌سایت یا اپلیکیشن شما ترافیک متوسط تا بالایی دارد و نیازتان از منابع هاست اشتراکی فراتر رفته، بهترین زمان برای انتخاب سرور مجازی است.
- اگر به کنترل کامل‌تری روی سرور نیاز دارید و می‌خواهید نرم‌افزارهای خاص یا پیکربندی‌های سفارشی نصب کنید، VPS انتخاب مناسبی است.
- اگر به دلیل محدودیت بودجه تمایلی به پرداخت هزینه‌های سنگین‌تر سرور اختصاصی ندارید.
- در صورتی که از دانش فنی کافی برای مدیریت سرور (مانند آشنایی با سیستم‌عامل و تنظیمات سرور) برخوردار هستید یا امکان استفاده از سرویس‌های Managed VPS را دارید، خرید سرور مجازی کاملا منطقی است.
- در صورتی که می‌خواهید چندین وب‌سایت یا اپلیکیشن را روی یک سرور مدیریت کنید، سرور مجازی بهتر از هاست اشتراکی و مقرون‌به‌صرفه‌تر از سرور اختصاصی است.
- اگر وب‌سایت یا اپلیکیشن شما بسیار بزرگ، پربازدید و حیاتی است (مانند فروشگاه‌های اینترنتی بزرگ، پلتفرم‌های ابری یا بازی‌های آنلاین)، انتخاب و خرید سرور اختصاصی بهترین تصمیم است. در چنین شرایطی، شما به حداکثر عملکرد، سرعت و پایداری ممکن نیاز دارید که تنها یک سرور اختصاصی می‌تواند آن را تضمین کند.
- اگر امنیت اطلاعات و حفظ حریم خصوصی برای کسب‌وکار شما اولویت بالایی دارد، سرور اختصاصی امن‌ترین انتخاب است؛ زیرا هیچ‌گونه منابعی با دیگران به اشتراک گذاشته نمی‌شود.
- یکی از اصلی‌ترین مزایای سرور اختصاصی، کنترل کامل بر تمامی جنبه‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است، بنابراین اگر قصد نصب سیستم‌عامل‌های خاص یا پیکربندی‌های سفارشی و پیچیده سخت‌افزاری را دارید، سرور اختصاصی بهترین گزینه خواهد بود.
البته باید توجه داشت که به دلیل هزینه بالا و پیچیدگی‌های فنی، سرور اختصاصی به بودجه بیشتر و همچنین استخدام متخصص برای مدیریت و نگهداری نیاز دارد.
اگه تمایل دارید، با انواع دیگر سرورها و قابلیت آن‌ها آشنا شوید، کافی است مطلب سرور چیست به زبان ساده را مطالعه کنید.
در این مطلب 10 تفاوت سرور مجازی و اختصاصی را با هم مرور کردیم. اما به طور خلاصه اگر شما به حداکثر سرعت، عملکرد، امنیت و کنترل کامل بر روی سرور نیاز دارید، مطمئننا بهترین گزینه برای شما، سرور اختصاصی است اما اگر نیازمند منابع نه چندان زیاد، دانش فنی کافی برای مدیریت سرور، بودجه کمتر هستید، گزینه سرور مجازی برای شما مناسب‌تر است.
خیر، سرور مجازی (VPS) بخشی از یک سرور فیزیکی مشترک است که به‌صورت مجازی‌سازی ایجاد شده و منابع آن اختصاصی اما محدود است. در مقابل، سرور اختصاصی یک سرور فیزیکی کامل است که همه منابع آن در اختیار یک کاربر یا سازمان قرار دارد.
برای وب‌سایت‌های جدید و کم‌بازدید، سرور مجازی انتخاب بهتری است؛ زیرا هزینه پایین‌تری داشته و منابع آن برای شروع کاملا کافی است.
بله، مدیریت سرور اختصاصی نیازمند تخصص و دانش فنی بالاتری نسبت به سرور مجازی است؛ مگر اینکه از سرور اختصاصی مدیریت‌شده (Managed) استفاده کنید.
زمانی که ترافیک و نیازهای فنی وب‌سایت شما افزایش چشمگیری داشته باشد و منابع سرور مجازی پاسخگوی نیازتان نباشد یا نیاز به کنترل و امنیت بسیار بالاتری داشته باشید، باید به سرور اختصاصی مهاجرت کنید.
بله، هم سرور مجازی و هم سرور اختصاصی امکان میزبانی همزمان چندین وب‌سایت را به شما می‌دهند. البته سرور اختصاصی به دلیل داشتن منابع بیشتر، مناسب‌تر است.
این مقاله برای شما مفید بود؟
کلیه حقوق برای ابرها محفوظ می باشد.
Copyright © 2025 Abrha Cloud Computing Technology ® , All Rights Reserved.